De mooiste kustlijn van Europa ontdekken tijdens een wijncruise

Bestemmingen, Foodtrips

Europa ontdekken via een cruise op een cruiseschip is misschien niet de meest voordehandliggende manier als je op het continent woont. Deze zomer heb ik de kans aangegrepen om met de Norwegian Escape van Norwegian Cruise Line (NCL) mee te gaan op wijncruise over de Middellandse Zee. Vanuit Rome, Civitavecchia werd er koers gezet naar Kroatië, Griekenland en Italië om achter elkaar Dubrovnik, Korfoe, Messina, Napels en Livorno te bezoeken. Alvast een aanrader: deze kustlijn aanschouwen vanaf een schip is alleen al de reden om eens aan boord te stappen van een schip.

Aan boord van het schip kwamen we samen met een groep internationale journalisten van over de hele wereld die nieuwsgierig waren naar het idee van een wijncruise en Europa wilden ontdekken. Voor de meesten was het ook de eerste cruise, waardoor we niet precies wisten wat we konden verwachten. Een van de zaken die je namelijk moet tackelen: het reizen is ineens het fijnste van zo’n trip, alleen ben je iedere keer maar héél kort in een stad.

Haven van Dubrovnik

De eerste stop van de cruise was Dubrovnik in Kroatië, een land dat steeds populairder wordt voor Nederlanders om naartoe te reizen. Voor mij was alleen al het invaren en uitvaren van de haven een van de mooiste uitzichten van deze trip. Zeker met een opkomende of ondergaande zon is het een waar schouwspel.

Wijncruise in Europa

Een van de grote voordelen aan een cruise in de zomer te doen, is dat je natuurlijk bijzonder lekker weer hebt. De hele week was het zo rond de 30 graden op iedere plek waar we aanmeerden. Rondom Dubrovnik hadden we te maken met een azuurblauwe Adriatische Zee en een heerlijk zonnetje. Veel mooier wordt het leven niet.

Het oude Dubrovnik

Hier hebben we onze eerste excursie met de groep internationale journalisten gedaan. Die stond in het teken van het ‘oude’ Dubrovnik in Ljuta. Daar zagen we een van de twee nog altijd operationele korenmolens in Europa. Deze molen werd in de vroege 15de eeuw gebouwd en na honderden jaren werkt ie nog altijd.

Cadmos Eco Village

Iets verderop in het Cadmos Eco Village kregen we les hoe je op traditionele wijze brood bakt. We maakten ‘asbrood’ (ispod peka) onder ijzeren koepels die peka’s worden genoemd. Na het maken van het brood was er tijd om van de omgeving te genieten met een lekker glas wijn, lokale charcuterie, kazen en natuurlijk het versgebakken brood met wat goede lokale olijfolie. Daarna was er tijd om op eigen houtje Dubrovnik te verkennen.

Thuis komen

Veel mensen hebben het idee dat het mooiste aan reizen ook weer het thuiskomen is. Aan boord van een schip als Norwegian Escape voelt dat wel iedere keer zo na een dagje op pad in een nieuwe stad. Bij terugkomst zijn er allerlei plekken om even te ontspannen, happie te eten en een drankje te doen. Zeker met een groep journalisten die erin gespecialiseerd zijn, zijn de avonden op zo’n schip helemaal geweldig. Op veel plekken is muziek te vinden en allerlei cocktails. Een hele mooie manier om even goed te ontspannen.

Niet echt Griekenland

De eerste observatie op Korfoe was vooral: dit voelt to-taal niet als Griekenland. Het was hoogseizoen en overal waar je keek liepen toeristen. Zeg maar het minst fraaie als je op een drukke dag in Amsterdam door het centrum rondbanjert. Daarom tip van flip: pak wat zijstraten, ga een keertje extra links een straat in en zoek een pleintje op waar je wat locals ziet zitten.

Biertje op het terras

Toen ik een oudere vrouw zag bakkeleien in het Grieks met een wat jonger ogend persoon wist ik dat ik een topterras had gevonden. De serveerder reageerde heel soepel op wat vragen over de drukte en toeristen en begon daarna met wat lokale specialiteiten op het gebied van borrelhapjes en lokale bieren zoals een Alfa (!) biertje.

Sicilië

Op de een of andere manier heb ik al van jongs af aan een bepaald beeld en fijn gevoel bij Sicilië. Dit kan ook gewoon de misdaadjournalist in me zijn, maar de kans om een dagje rond te banjeren in een stad als Messina laat je niet schieten. Samen met de twee Portugese journalisten werd het een dagje cultuur snuiven en cannoli schuiven.

Amalfikust

Misschien denk je nu: waarom vooral cultuur snuiven op Messina? Nou, het antwoord is niet zo spannend: de volgende dag stond Napels en de Amalfikust op het programma en de dag erna Livorno. Zeker Napels en Sorento zouden wel zorgen voor een bijzondere hoeveelheid aan lekker eten en drinken. Enige gotspe aan deze cruise: op de dag in Napels zelf géén tijd om er een pizza te eten. Man, man, man!

Sorento

Dit was eigenlijk maar een kleine, zure opoffering want de dag aan de Amalfikust is denk ik de beste dag die ik als gastronomisch journalist heb mogen beleven. Het was de tweede dag dat we een excursie deden met de hele groep journalisten en het was echt zó enorm geweldig. Als groot fan van B&B Vol Liefde (zeker ook het eerste seizoen) wist ik dat Sorento dé plek was die ik het tofste zou vinden van de hele trip.

Capri en Vesuvius

De dag begon met een reis van Napels naar de Amalfikust. Het uitzicht op Sorento is echt adembenemend. We knalden achter Sorento de heuvels in op weg naar Massa Lubrense. Het uitzicht op Capri en de Vesuvius is echt spectaculair. Een van de betere momenten was in de bergen even wachten bij een lokaal koffietentje op de tuktuks. Je snapt: bij zo’n tentje krijg je echt de beste raketbrandstof om de dag mee aan te vliegen.

Italiaanse ochtend

Na een bijzonder wilde rit door de nauwe straatjes in de bergen waar je dus alleen fatsoenlijk met een tuktuk doorheen knalt, kwamen we uit bij Il Turuziello. Een boerderij waar ze lokale kazen en olijfolie produceren. Familiehoofd Benedetto gaf ons een olijfolieproeverij waar de olie met peper én de truffelolie echt heel erg lekker waren.

Daarna begon Benedetto met het maken van de meest verse mozzarella ooit, waarna we ook nog wat ricotta en caciotta kregen. Even voor het beeld: we schrijven een uurtje of 9 in de ochtend met een prachtig uitzicht op de Amalfikust. We krijgen allemaal een plastic bekertje aangereikt, de meesten denken heel enthousiast: Oh, een lekker sapje. Nou, het bleek dus gewoon een beker met rode wijn te zijn. Breakfast of champions!

Citroengaarde

Mijn reisgenoten was ik misschien al vanaf dag één voor aan het bereiden op het idee dat we aan de Amalfikust natuurlijk aan de limoncello gingen. Alleen had ik geen idee dat dit rond een uurtje of 11 in de ochtend zou zijn. Ach, ‘When in Rome…’. Na bovenstaande tasting zetten we koers naar Il Giardino di Vigliano. Een citroengaard waar ze natuurlijk ook limoenen en sinaasappels verbouwden. Eigenaar Giuseppe nam ons mee door de wijngaard naar een dakterras met een van de meest waanzinnige uitzichten ooit. Daar nam hij vrij lang de tijd om een soort van historisch overzicht te geven over het familiebedrijf, de Vesuvius en het telen van citroenen en andere citrusvruchten.

Bruschetta, risotto en limoncello

Na deze oratie en nog een klein tochtje door de citrusgaarden liet hij zien hoe hij limoncello maakte en mochten we gaan zitten voor een lunch. Dit was denk ik mijn absolute hoogtepunt van de hele cruise. Pure, lokale ingrediënten waar niet te veel mee gedaan wordt, maar gewoon met liefde en aandacht wordt bereid.

Over de bruschetta met verse tomaten kan ik nog altijd dromen, de citroenrisotto liet zien hoe moeilijk, makkelijk kan zijn en was echt een van de lekkerste risotto’s die ik ooit heb gehad. De kannen met wijn op tafel zorgde ook dat alles goed naar binnen gleed. Het dessert met onder meer een in limoncello doordrenkte rum baba is er eentje waar ik minimaal een keer per week met de Zuid-Afrikaanse journalisten nog over text. Toen moest het slotstuk nog komen: een cream limoncello die wél smaakte.

Wijn bij de Vesuvius

Aan de voet van de Vesuvius vind je Sorrentino Wines; een wijngaard op misschien wel de meest idyllische plek. Of ja, als ik bovengenoemde Zuid-Afrikanen moet geloven kunnen ze er in Stellenbosch ook wel iets van. Dit was een van de tofste en meest rare wijnproeverijen ooit, want we door tijdnood om terug te komen op het schip hebben we op een moordend tempo binnen een krap half uur drie wijnen moeten proeven: een witte, rosé en rode wijn. Fantastisch lekker, alleen te weinig tijd om écht onder te dompelen in de omgeving en vol te genieten van de plek.

Livorno

Onze laatste stop was Livorno waar veel van de reisgenoten kozen voor een van de bijzondere excursies die via NCL te boeken zijn. Zo ging een groep met vooral journalisten van buiten Europa de dag naar Cinque Terre. Ik besloot om een dagje lekker te genieten op het schip, content te maken, wat werk te verrichten en vooral delen van het schip te ontdekken die ik nog niet kende. Daarna hebben we de reis met zijn allen afgesloten in de privébar op het dek met een bijzondere afscheidscocktail.

Wes van Geneijgen
Laatste berichten van Wes van Geneijgen (alles zien)