Hoe de Australische Pink Lady appel immens populair werd

Eten
Pink Lady appels

De route van Europa naar Australië is er een die veel producten afleggen. Op het gebied van wijn volgt er ook steeds meer de omgekeerde route. Maar hoe kan het dat een Australische appel de supermarktschappen in Europa compleet heeft veroverd? Het is de Pink Lady gelukt. De zoet-zure appel met rode schil is op korte tijd een favoriet in Europa en zeker Nederland geworden. Wat is het verhaal van deze appel?

Vooropgesteld: veel verhalen over appels zijn minder romantisch dan je zou denken, heel veel is vooral ook slimme marketing. Denk bijvoorbeeld aan de SPRANK appel die je bij Albert Heijn vindt. Het verhaal van de Pink Lady begint in 1973. Dat is het jaar dat de Australische wetenschapper John Cripps de Lady Williams en Golden Delicious kruiste. Dat leverde een appel met een uniek roze kleur op en die volgens kenners een ideale balans had tussen zoet en zuur.

Cripps Pink

Het duurt tot 1979 voordat de appels voor het eerst worden geoogst in Australië. Dat gebeurt dan nog onder de naam Cripps Pink. In 1992 kreeg deze appel een officieel octrooi en was hij daarmee wereldwijd ‘beschermd’. Franse appeltelers krijgen de appel in 1995 in het vizier en zagen de potentie. Zo is de appel via Zuid-Frankrijk naar Europa gekomen en inmiddels worden ze ook in Italië en Spanje geteeld.

Geen makkelijke appel

Wat deze telers al snel merkten: de Pink Lady is geen makkelijke appel om te telen. Onder telers wordt het ‘de diva onder de appels’ genoemd. Dat heeft er alles mee te maken dat de appels zeven maanden nodig hebben om volledig te rijpen. De kenmerkende roze kleur komt pas in de herfst door de natuurlijke pigmenten die ook herfstbladeren roze kleuren. Daarom wordt de appel dan ook voornamelijk in Zuid-Europa geteeld.

Daarvoor heb je nog de bloeiperiode en die verreist ook extra aandag. De bloesems zijn slechts enkele dagen beschikbaar voor bestuiving. Daardoor zijn de telers enorm afhankelijk van bijenkasten op eigen terrein en andere insecten die kunnen helpen bij de bestuiving. Daarnaast is het ook nog eens een dorstige appel die wekelijks meer dan voldoende water nodig heeft.

Beperkte biologische productie

Vanuit marketingperspectief is duurzaamheid enorm belangrijk bij het telen van appels. Alleen is dat blijkbaar lastig bij de Pink Lady. Want slechts 5% van de Europese oogst is biologisch gecertificeerd. Volgens de directeur van Pink Lady Europe (!) is het idee dat meer biologische teelt de prijs voor consumenten opdrijft. Dit terwijl het toch al als premium appel wordt gezien waar je nét iets meer voor betaalt.

Chileense appels

De appels worden niet het hele jaar door geteeld, toch liggen ze iedere keer als je de supermarkt inloopt gewoon bij het fruit. Dat komt omdat ze buiten het Europese oogstseizoen, van juli tot november, geïmporteerd worden vanuit Chili. Dat is natuurlijk minder duurzaam dan je zou vermoeden van een appel. En doet dit eigenlijk iets met de prijs?

Enorm succes

De afgelopen tien jaar is de verkoop van appels in Europa met 6% gedaald ten opzichte van ander fruit. Maar wat opvalt, is dat de verkoop van de Pink Lady gestaag blijft groeien. De appel heeft de Europese markt redelijk overgenomen. Hij staat in veel landen in de top 3 meest verkochte appels, ook in Nederland.

Wes van Geneijgen
Laatste berichten van Wes van Geneijgen (alles zien)

Eén reactie

  1. Pingback: De SPRANK appel blijkt de lekkerste te koop in de supermarkt

Reacties zijn gesloten.