Restaurant Monarh is sinds 2016 het eerste en enige sterrenrestaurant in Tilburg. In het voormalig missiehuis van de Rooi Harten aan de Bredaseweg geven de broers Kappé richting aan de stad als culinaire bestemming. Chef Paul laat hier zien dat ingetogen precisie nog steeds indruk maakt. Broer Ralph maakt als sommelier en gastheer uitgesproken keuzes die telkens raak blijken.
Sinds de opening is het restaurant een vaste waarde in Tilburg op het gebied van fine dining. Vanuit het appartement waar ik al vijf jaar woon, kijk ik uit op het dak van het voormalig missiehuis. Daar had ik tot voor kort nog geen stap binnen gezet. Gelukkig kwam daar onlangs op een vrijdagmiddag verandering in en mocht ik aanschuiven voor een lunch. Die toonde me de rust, balans en beheersing die Monarh kenmerken.
Iconische locatie
Het missiehuis werd eind negentiende eeuw gebouwd en huisvestte de Missionarissen van het Heilig Hart. Monarh opende eind 2014 zijn deuren in het rijksmonument. Het interieur benut de gewelfde plafonds en bakstenen muren als natuurlijke decoratie. De prettige lichtinval laat het kloosterverleden subtiel doorschemeren. Deze ingetogen grandeur is het ideale decor voor een keuken die niet harder schreeuwt dan nodig is.
Menu du Chef als lunch
Voor de lunch kreeg ik het Menu du Chef gepresenteerd dat uit vijf gangen bestond. Opgebouwd uit twee voorgerechten, een tussengerecht, een hoofdgerecht en een dessert. Als aftrap schonk Ralph een mooi glas Bouché Père & Fils Millésime Brut Champagne uit 2011. Die was zorgvuldig afgestemd om de amuses die ter tafel kwamen.
De champagne was voller van body en toonde stevige zuren; hij hield goed stand bij de amuses. Een amuse met duindoornbes werkte verrassend goed bij de bubbel en gaf een mooi contrast. Een andere werd gepresenteerd als een Michelinster (zéér smaakvol). De derde amuse was een geconcentreerde garnalenbouillon; intens van smaak en speels van presentatie.
Service en sfeer
De bediening werkt strak, maar met lichte toon en humor. Dat maakt de ervaring ontspannen zonder aan precisie in te boeten. Details vallen op, zoals de waterglazen met blauwe en rode stippen voor plat of bruis water. Een kleine kwinkslag die de sfeer typeert: verzorgd, maar niet stijf.
Zeeland op een bord
Bij de eerste gang werd een glas Tenuta Regaleali Leone Bianco Terre Siciliane ingeschonken. Van deze witte wijn werd ik al gelijk vrolijk. De combinatie met het eerste voorgerecht van mossel, zee-egel, Oosterscheldewater en sambai was direct een schot in de roos. De mosselgang was treffend en direct; zilt, fris en met geweldige zuren van onder meer de azijn. De Siciliaanse witte wijn hield het gerecht mooi in balans zonder te overheersen.
Groenten in balans
Daarna volgde een vegetarisch gerecht van tomaat, groene asperge, munt, PX Sherry en gerookte yoghurt. Het geheel rustte op een basis van rijpe tomaat en basilicum, met verschillende texturen en structuren op het bord. Daarbij werd de Clouds Vineyards Blanc de Noir rosé uit Zuid-Afrika geschonken. Die maakte het geheel levendiger en zorgde dat de smaken nog iets frisser worden.
Fantastisch oestergerecht
De gepocheerde Irish Mór-oester met topinamboer en zilte groenten was een ander hoogtepunt. De oester was zacht, romig en royaal van textuur, met een precieze zilte nasmaak die aangenaam bleef hangen. De frisse Petit Chablis van Louis Moreau versterkte die elegantie zonder te overheersen: een prachtig voorbeeld van wijn als echo van de keuken. Voor mij het tofste oestergerecht dat ik dit jaar heb gegeten.
Wild en diepte
Voor het hoofdgerecht werd al een voorproefje op de herfst en wildseizoen gegeven in de vorm van reerug, kers, sakurablad en aubergine. Daarbij werd de Vukoje Syrah uit Bosnië en Herzegovina geschonken. Het wildgerecht leunde op geconcentreerde smaken en precieze gaarheid. Kers en sakurablad gaven fruitige en florale accenten. De smaken waren rond en diep, met kers als frisse ondertoon. De Syrah van Vukoje uit Bosnië en Herzegovina vulde het gerecht aan met kruidigheid en structuur.
Zoet en rijp
Het dessert van ananas, laurier, gember en munt is een visueel schouwspel van violet. Op het bord vind je allerlei bereidingen, texturen en structuren terug. De riesling uit 2001 van Klostergut Himmeroder Hof was rijp, honingachtig en hield het geheel elegant overeind. Een gebalanceerd slot dat lang nagalmde.
Afsluiting met friandises
De friandises waren eigenlijk de echte feestelijke epiloog van deze lunch. Zes keer zoete precisie. Waaronder een madeleine die net warm uit de oven komt en een heerlijke macarons. De echte uitsmijter is een canelé met Schrobbelèr, die speels ‘Canahallee’ wordt genoemd. En Hallee is dan weer Tilburgs voor houdoe.
Dat doet hij volgens de filosofie dat je aan de hand van eten en drinken heel veel leert over een chef of bartender, de roots van een regio, het heden en de toekomst.
Te bereiken via: wes@tastytrails.nl
- 12 betaalbare Michelinrestaurants in Nederland onder de 90 euro - 17 november 2025
- Bij Monarh in Tilburg proef je moderne, ingetogen verfijning - 15 november 2025
- Aanrecht, koelkast of vriezer: zo bewaar je verse kruiden - 15 november 2025